Jeremy Grantham schreef een stuk met de angstaanjagende naam: ‘Entering the Superbubble’s Final Act’. Nu volg ik Jeremy al decennia en weet uit welke hoek de wind waait om het zo te zeggen. Zijn onderbouwingen geven wel stof tot nadenken. En refereert hij aan de zomerse opleving van aandelen als een typisch verschijnsel bij een superbubble zoals hij die drie keer constateerde in de historie. Bij zijn stuk moest ik gek genoeg denken aan een vakantietocht met de auto.
Een paar weken geleden gingen Monique en ik samen naar het festival Noorderzon in Groningen. Tegen half zeven ‘s avonds reden we weg, met de melding op de navi dat de weg bij Hooghalen was afgesloten en er een dikke file stond. Dat was al uren lang het geval en zou nog wel even zo blijven aldus de ANWB. Alternatieve route’s namen veel tijd, met overigens het prettige bijverschijnsel dat je ook zeker weet dat het nooit kórter is dan die tijd. Zoals meestal in dit soort situaties zei Monique: Rijd maar door, het lost zich wel op. En raad eens: tegen de tijd dat we bij Hooghalen waren was de weg open. Opgelost. Zoals zo vaak.
Herkent u dat? Bij economische obstakels zie je het ook vaak. Een economische dreiging doet zich voor. Mogelijke consequenties worden door de ene econoom groot gemaakt en door een ander klein, en na verloop van tijd is de ingeplande crisis zonder aanwijsbaar kantelpunt verdwenen. Het beste was om er niet op te acteren, maar koers te houden.
Terug naar het verkeer en vakantie. Ik zie de hoofdroute maar even als de aandelen en de omleidingsroute als obligaties. De aandelenroute heeft een hoog potentieel tempo, geeft wellicht onderweg wat stress en je bent het snelst op de bestemming. De obligatieroute duurt langer, je hoeft niet te jakkeren, voorkomt wellicht stress en je bereikt je doel uiteindelijk ook.
Het verhaal van Jeremy Grantham doet denken aan een wintersporttrip. Bij vertrek is al duidelijk dat het een zware fileroute wordt. Toch maar rijden. Door een paar aanrijdingen ontwikkeld de drukte zich tot een infarct. Je idyllische idee omtrent de omleidingsroute is bij meer mensen opgekomen en zelfs de B-wegen (zeg maar High Yield en Emerging debt) zitten vaster dan vast. Niemand gaat vandaag nog op z’n bestemming komen. Weg pret en ‘misschien komen we wel nooit aan en kunnen we net zo goed omdraaien’. Hoe of hoe een stuk van de wintersportpret is weg: De Superbubble’s Final Act.
Eén keer maakten we bij zo’n trip de afweging bij wintersport om een dag later te gaan. Het vooruitzicht was dat wát we ook deden we zeer vertraagd zouden aankomen. We besloten even niet doen. Dat kost een dag wintersportplezier, maar we sliepen prima.
Analoog hieraan is het helemaal niet gek om momenteel een deel van je vermogen ‘ thuis te laten’: cash te houden. Het ergste dat je kan overkomen is een stukje wintersportplezier missen. Maar het geeft wel rust.
