Wat is Private Equity? Als belegger kan je investeren op de beurs. Maar je kan ook investeren in onderneming buiten de beurs om. Dit is private equity.
Definities Private Equity
Er zijn meerdere definities van private equity in omloop. Mij spreekt wel de brede definitie aan die twee groepen private equity bedrijven onderscheidt:
- De durfkapitalist die in vooral jonge bedrijven participeert die nog onvoldoende rijp zijn om naar de beurs te gaan. Maar lijken wel zeer kansrijk.
- De leveraged buy-out categorie. Deze neemt gevestigde bedrijven over die vervolgens worden gefinancierd met voornamelijk vreemd vermogen (dit kan van banken en/of investeerders zijn). Doelstelling is vaak optimaliseren, groeien en na 5 a 7 jaar weer doorverkopen naar een nieuw fonds. Het naar de beurs brengen is ook een optie.
Cruciaal is natuurlijk de kwaliteit van de onderliggende onderneming en het management. Vervolgens is de vraag wat de kopende partij toevoegt. Er zijn natuurlijk vele indelingen mogelijk, onderstaand een indeling op basis van volwassenheid van de onderneming.
Van “niets naar iets”
Verschillende partij begeleiden start-ups vanaf niks. Er worden teams samengesteld, samengewerkt met mentors/investeerders om in een korte tijd te onderzoeken of er een markt is voor hun service/product. Typerende start up sfeer (pizza’s laat op kantoor) en in enkele maanden proberen te komen tot een verkoopbaar product/dienst. Investeerders doen mee in een “hub” of “segment” en participeren in een 10-tal ondernemingen met de hoop/verwachting dat 1 a 2 bedrijven succesvol zullen worden.
Voorbeelden zijn bijvoorbeeld Antler, Holland Start Up.
Deze variant zien wij ook veel door te investeren via family en friends in de eerste fase van de onderneming. Bij succes en mislukking ben je het geïnvesteerde vermogen lang kwijt. Of het is verdampt of de onderneming wordt succesvol en blijf je als investeerder graag betrokken. Normaal gesproken geen tussentijds dividend.
Van “iets naar meer”
Er is een winstgevende onderneming met een EBITDA tot 1 a 2 miljoen. Huidige eigenaar wil afscheid nemen vanwege bijvoorbeeld zijn leeftijd en is aan de kleine kant voor de grotere private equity huizen. Deze “onderkant” van het volwassen segment wordt beperkt benaderd door de bekendere fondshuizen uit oogpunt van managementtijd, de noodzaak om grotere tickets weg te kunnen zetten en soms minder professionele organisaties. Hier zien wij partijen investeren die zelf managementcapaciteiten/netwerk actief kunnen inzetten.
Voorbeelden zijn onder andere Anders Invest, No Such Ventures, Second stages, etc.
Van “meer naar nog meer”
Wanneer de onderneming snel blijft groeien of kansen ziet om snel te groeien is er kapitaal nodig. Soms verstrekken banken dit, maar meestal is er risico-dragend vermogen nodig. Bij deze stap gaat het om aanzienlijke investeringen, vaak minimaal 10 miljoen per onderneming oplopend tot miljarden. De methodiek blijft hetzelfde doordat er door een investeringsronde waarde wordt toegevoegd aan een onderneming die vervolgens weer wordt doorverkocht. Toegang tot dit soort fondsen is vaak lastig omdat minimale tickets om “mee te mogen doen” beginnen vanaf 5 miljoen oplopend tot 50 of 100 miljoen.
Daarom bieden partijen “feederfunds” aan. Hierbij bundelen zij vermogen van hun klanten en daarmee kunnen zij deelnemen aan grotere tickets. Voor dit bundelen wordt natuurlijk ook een vergoeding gevraagd. Naast “feederfunds” bestaan er ook “fund in fund” oplossingen
Verschillende grootbanken bieden deze mogelijkheid aan (ABN AMRO, Kempen, Credit Suisse etc). Maar ook een partij als Marktlink.
Kostenstructuur Private Equity
Bij een directe investering zijn de kosten vaak meer gericht op het management en onderhoud van het fonds. Daarnaast kennen veel partijen een performance fee, concreet betekent dit dat nadat een bepaald rendement is behaald het “over rendement” deels naar de investeerder gaat en deels naar de fundmanager.
Bij “feederfunds” ontvangt de tussenpartij een vergoeding voor het aankopen van het fonds, het aanhouden van het fonds en soms een performance fee. Daarnaast zitten er in de gekochte private equity fondsen een soortgelijke kostenlading. Totale kosten kunnen hierdoor zeer stevig worden.
Hieronder een drietal voorbeelden uit de praktijk:
- Feederfund (A) Minimum ticket is 250/m, 1 % emissie-fee, jaarlijks 1 % (dalend na 5 jaar) en performance fee van 10 % boven 8 %
- Feederfund (B), minimum ticket is 250/m, geen emissie-fee, jaarlijks 0,97 %, geen performance fee, kosten aanhouden depot VL ?
- Direct (C, minimumticket is 100/m, emissie-fee 2 %, performance fee 20 % boven 8 %, geen specifieke aanhoudkosten
Wat is het voordeel vanPrivate Equity?
Er zijn genoeg nadelen te bedenken om niet te investeren in private equity. Looptijden zijn lang (tot 10 a 12 jaar), zeker de eerste jaren geen dividend, tussentijds geen of een slechte verhandelbaarheid, doet de onderneming op een goede manier zaken, duurzaamheidsaspecten, kosten, bestaat de partij met wie je nu zaken gaat doen over 10 jaar nog etcetera.
Anderzijds worden er nog steeds veel bedrijven aangeboden van babyboomers die (ruim) de pensioengerechtigde leeftijd hebben en afscheid willen nemen van hun bedrijf. Innovatieve ontwikkelingen worden moeilijk bancair gefinancierd, snel groeiende onderneming groeien “dood” en banken zijn zeker niet toegankelijker geworden om te financieren. Verwachte rendementen liggen nog steeds hoog (netto ruim boven de 10 %) en wanneer je een partij hebt waar je een goede klik hebt dan is het zeker passend in een goede vermogensmix.
Private equity kan een deel uitmaken van de core satellite strategie. Affluent kent veel partijen en kan zorgen voor een eerste onafhankelijke selectie. Wilt u meer informatie kunt u contact met mij of een van mijn collega’s opnemen.